“Is de functie grenslinde feit of fabel?”
Zoek en vind deze markante bomen
Het landschap in Borsele stamt uit de 12e eeuw, toen de eerste Middeleeuwse dijken de stroomgeulen indamden. In het fraaie landschap bouwden rijke stedelingen eeuwenlang hun ‘heerlijkheden’ en boerderijen. De eigendomsgrens van de landerijen bakenden zij af met ‘grenslinden’. Deze linden markeren nu de routes voor jou als wandelaar of fietser. Bij elke bocht wacht weer een nieuw, lieflijk doorkijkje of adembenemend uitzicht.
Het gebruik van bomen om een grens te markeren is op veel plaatsen bekend. Ze bleven immers lang staan en konden niet worden verplaatst. Hiervoor werden vaak stevige boomsoorten als beuken, eiken en linden gebruikt. Zeeland staat niet bekend om zijn uitzonderlijk oude of hoge bomen. Daar hebben de zeewind, inundaties en de stookbehoefte tijdens de oorlogsjaren wel voor gezorgd. Daarom zijn de ongeveer 100 oude linden die Landschapspark Borsele rijk is des te opmerkelijker.
Over de oorsprong en het doel van de grenslinden bestaat veel onduidelijkheid. De oorspronkelijke ‘Vier Linden’, die de grens tussen Kloetinge en ’s-Gravenpolder markeerden, lijken naamgever van het fenomeen te zijn geworden. Toch is het waarschijnlijk dat deze bomen lang niet altijd grenzen aangaven, maar vooral op markante locaties werden aangeplant, zoals waar dijkdoorbraken hadden plaatsgevonden. Ze komen ook voor op kruisingen van wegen, oude erven en dorpspleinen. Misschien zijn ze ook vanwege de bescherming die ze zouden bieden juist op deze plekken aangeplant. Ze zijn nu eenmaal beter bestand tegen wind dan de meeste boomsoorten.
Ontdek zelf de vele grenslinden in Landschapspark Borsele en filosofeer over de functie ervan!
